Mensenrechten in islam

Mensenrechten in islam

De islam is evenwichtig, breed en universeel als het gaat om mensenrechten. De Koran leert ons dat het ten onrechte nemen van het leven van een persoon een misdaad tegen de hele mensheid is (Al-Ma’ida 5:32) behalve voor hen die ernaar streven om de staat of het legitieme bestuur af te breken, of die vrijwillig iemands leven hebben genomen. Een dergelijke evaluatie kan in geen enkele andere religie of modern systeem worden gevonden, en een dergelijke hoge waarde is nog nooit door een mensenrechtencommissie of -organisatie aan het menselijk leven gehecht. De Islam accepteert het doden van één persoon alsof de hele mensheid gedood is, want de moord op één persoon laat het idee toe dat iedereen gedood kan worden.

De zoon van Adam, Kaïn, was de eerste persoon die bloed vergoot. Hoewel hun namen niet specifiek in de Koran of in de soenna worden genoemd, leren we uit eerdere geschriften dat een misverstand tussen de twee broers, Kaïn en Abel, heeft plaatsgevonden en dat Kaïn ten onrechte Abel uit jaloezie heeft gedood, waardoor een tijdperk van bloedvergieten werd geopend.

Om deze reden zei de boodschapper van God in een van de hadiths:

Telkens wanneer een persoon ten onrechte wordt gedood, wordt een deel van de zonde voor die moord aan Kaïn toegerekend, want hij was de eerste die de weg van de onrechtvaardige moord voor de mensheid opende.

Deze gebeurtenis, met een belangrijke les, komt tot uiting in de Koran:

Leg hun eerlijk het nieuws van Adam’s twee zonen uit: Toen zij elk een offer aanboden, en de ene werd aanvaard en de andere afgewezen. Hij zei: “Ik zweer dat ik je zal doden.” De andere zei: “God accepteert alleen van hen die vroom zijn.” Hij voegde eraan toe: “Ik zweer dat zelfs als je je je hand uitstrekt om mij te doden, ik niet mijn hand zal uitsteken om jou te doden. Ik vrees God, de Heer der Werelden”.

Al-Ma’ida 5:27-28

Het volgende oordeel wordt gegeven:

Iemand die een persoon doodt, is alsof hij de gehele mensheid heeft gedood, tenzij het (een wettige bestraffing is) voor moord of voor het veroorzaken van wanorde en corruptie op de aarde is; en de persoon die een leven redt, het is alsof hij de levens van alle mensen heeft gered.

Al-Ma’ida 5:32

 

Dit principe is universeel en dus voor alle tijden geldig. Een ander vers stelt:

Als iemand een gelovige opzettelijk doodt, dan is zijn (of haar) vergelding de hel, om daarin (voor eeuwig) te blijven; en de toorn en de vloek van God zijn over hem (of haar) en een vreselijke straf is voor hem (of haar) bereid.

An-Nisa 4:93

In een andere hadith, verklaarde onze profeet:

“Wie gedood wordt bij de verdediging van hun bezittingen is een martelaar. Wie gedood wordt terwijl hij zijn leven verdedigt, is een martelaar. Wie gedood wordt terwijl hij zijn godsdienst verdedigt, is een martelaar. Wie gedood wordt tijdens de verdediging van hun familie is een martelaar” [2]

Alle waarden die in deze hadith genoemd worden, zijn in alle rechtssystemen als aparte principes beschermd. Aan deze zaken wordt in de fundamentele boeken waaruit onze wet bestaat belang gehecht als zijnde “onmisbaar”. Vertrekkend hiervandaan is respect, vrijheid van geloof, leven, voortplanting, geestelijke gezondheid en persoonlijke bezittingen de basisprincipes die voor iedereen behouden moeten blijven.

De islam benadert de mensenrechten vanuit deze basisprincipes.

Alleen de Islam eert de mensheid met de eervolle benaming “Gods plaatsvervanger”. Geen enkel ander systeem of religie doet dit. Bovendien stelt de Islam dat alles in de hemel en op aarde, door Gods wet, ondergeschikt is aan de mensheid als het op een legitieme manier gebruikt wordt. Hoe kan een religie die zo’n groot belang aan de mens toekent, de mensenrechten van zelfs maar één persoon verwaarlozen?

 

 

Bronnen:

[1] Bukhari, Diyat, 2, Anbiya, 1, Anbiya, 1; Moslim, Kasamah, 27.

[2] Tirmidhi, Diyat, 22; Abu Dawud, SUNNA, 32.

Boodschap van Fethullah Gülen over de veroordeling en condoleance van de moorden in Frankrijk

Boodschap van Fethullah Gülen over de veroordeling en condoleance van de moorden in Frankrijk

30 oktober 2020 – Onlangs hoorde ik over de wrede moord op Samuel Patty in een Parijse wijk en raakte diep bedroefd. Gechoqueerd was ik door het nieuws dat in een andere Franse stad drie mensen op brute wijze zijn doodgestoken tijdens het gebed in hun gebedsplaats. Eerlijk gezegd  verergerde mijn verdriet met het gegeven dat degenen die deze misdaden hebben begaan, islamitische argumenten gebruikten en religieuze leuzen uitschreeuwden.

Het is begrijpelijk dat moslims, die alle profeten sinds de profeet Adam geloven en respecteren, verwachten dat anderen de profeet Mohammed (vrede en zegeningen zijn op hem) respecteren  en zich beledigd voelen door uitingen en uitbeeldingen die hem niet respecteren. Maar er zijn legitieme, humanitaire, diplomatieke en juridische manieren waarop zij hun zorgen kunnen uiten. Geweld kan nooit door de vingers worden gezien.

Ieder mens is als waardig geschapen en ieder menselijk leven is heilig, ongeacht zijn of haar geloof. Het zo lichtvaardig nemen van het menselijk leven is niet te verzoenen met de menselijkheid noch met de Islam!

Bovendien is wreedheid en geweld, ongeacht het doel ervan, niet de weg van de Profeet. Zelfs als dergelijk geweld wordt gepleegd onder een religieuze dekmantel, is het in strijd met de kernwaarden van de Islam. De profeet Mohammed (v.z.m.h.) reageerde altijd met mededogen en zachtmoedigheid op degenen die hem beledigden en lastig vielen, en hij streefde ernaar vijandelijkheid uit te bannen.

Nu dit het geval is, is het plegen van dit soort wreedheden een duidelijk teken dat de daders niet hebben geprofiteerd van de boodschap van de Profeet die de hele mensheid met mededogen omarmt. Tegelijkertijd zijn dit soort daden het grootste gebrek aan respect voor zijn nalatenschap.

Naar aanleiding van dit trieste incident veroordeel ik nogmaals alle vormen van terrorisme, ongeacht de daders of hun doel.

Deze aanslagen bewijzen eens te meer dat we behoefte hebben aan de dagen dat iedereen elkaar omarmt, zonder acht te hebben op verschil in geloof, taal of kleur, en dat iedereen elkaar met respect en medeleven benadert. Ik betuig mijn medeleven aan de naasten van degenen die bij deze aanslagen om het leven zijn gekomen en deel mijn verdriet met het Franse volk en met iedereen die zich als een lid van de menselijke familie beschouwt.

Kinderrechten

Kinderrechten

De voortzetting en het voortbestaan van een volk is inherent aan goed opgeleide generaties; met goede bewustzijn en geestelijke vervolmaking. Als naties geen volmaakte generaties kunnen opvoeden aan wie ze hun toekomst kunnen toevertrouwen, dan is hun toekomst inderdaad duister. Zonder twijfel zijn de ouders de hoofdverantwoordelijken voor de opvoeding van zulke generaties.

De voortzetting van de mensheid zal enkel opnieuw door nieuwe generaties mensen gebeuren. Mensen die de dieptes van hun hart en ziel hebben ontdekt. Generaties die niet hun geestelijke vermogens tot ontwikkeling hebben kunnen brengen, en daarom niet zijn gestegen tot de ware betekenis van het mens zijn, ook al zijn ze afstammelingen van Adam, dan nog blijven zij vreemd tot wat mens zijn betekent; En wat te zeggen over de ouders die door hun laksheid dit op hun geweten hebben?

Lessen uit de natuur

Als bomen goed gesnoeid worden, produceren ze vruchten en verbetert hun groei. Als ze niet goed worden gesnoeid, verschrompelen ze en worden ze belemmerd in hun groei. Wat te zeggen over elk mens, die duizenden meer talenten en vaardigheden bezit? Verdient die niet minstens evenveel zorg als een boom?

O mens, jij bent het die kinderen in deze wereld brengt! Daarom is het ook jouw plicht om hen te helpen stijgen naar de rijke werelden der hemel. Zoals je zorgvuldig omgaat met hun lichamelijke welgesteldheid en gezondheid, minstens zo moet je je ook inspannen voor hun geestelijk leven. Heb hen lief en strek je hand uit voor deze hulpeloze onschuldigen. Sta niet toe dat zij nagelaten worden.

Ouders hebben natuurlijk het recht om ‘mijn kind’ te zeggen over hun kinderen die zij deugdelijk opvoeden, maar wat te zeggen over die mensen die hen ernstig verwaarlozen? En hoe zullen we die ouders noemen die hun kinderen moedwillig kwaadaardig, onfatsoenlijk en ontdaan van enige menselijkheid grootbrengen?

Ouders die hun kinderen aanmoedigen om hun vaardigheden te ontwikkelen en nuttig te zijn voor zichzelf en de samenleving, zullen een sterke nieuwe steunpilaar gegeven hebben aan de mensheid. Als ze daarentegen de menselijke gevoelens van hun kinderen niet cultiveren, zullen ze schorpioenen in de wereld hebben losgelaten.

Islam is verenigbaar met democratie ondanks recente ontwikkelingen in Turkije

Islam is verenigbaar met democratie ondanks recente ontwikkelingen in Turkije

 

 

Begin het jaar 2000 werd Turkije gewaardeerd als een moslimland dat stappen ondernam richting meer democratie. In 2002 kwam de huidige regeringspartij AKP aan de macht en voerde hervormingen door conform de democratische normen van de EU en op het gebied van mensenrechten maakte het land belangrijke stappen.

Deze democratische hervormingen hebben helaas niet lang geduurd. Na enkele jaren werden de hervormingen stopgezet en na de overwinning van de derde verkiezing in 2011 maakte de voormalige premier, nu de huidige president, Erdogan een bocht van 180 graden. Sindsdien volgt het land een toenemende autoritaire koers en vormt het geen voorbeeldfunctie meer voor andere moslimlanden.

Sommige mensen kunnen de laatste negatieve ontwikkelingen in Turkije opvatten als bewijs dat islamitische waarden en democratie niet met elkaar stroken. Echter dit zal een onjuiste redenering zijn.

Ondanks het feit dat de huidige Turkse regering de indruk geeft de islamitische waarden te omarmen,  staan ​​de handelingen van deze macht lijnrecht tegenover de islamitische fundamentele waarden. De islamitische basiswaarden zijn niet gerelateerd aan het gebruik van een bepaalde kledingsstijl of religieuze slogans. De fundamentele waarden van de islam aangaande het besturen zijn; respecteren van de rechtsstaat en de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht, verantwoording afleggen van de machthebbers en de bescherming van de fundamentele rechten en vrijheden van ieder mens. De ondemocratische ervaringen van Turkije zijn het gevolg van het niet respecteren van de islamitische waarden.

De Anatolische bevolking is multicultureel. Burgers die een soennitische, alevitische, Turkse, Koerdische, een andere etnische, moslim, niet-moslim, religieuze of seculiere levensstijl er op nahouden hebben uiteenlopende ideologieën en overtuigingen. Iedereen dwingen om het zelfde te zijn en te denken is een nodeloze inspanning en respectloos tegenover de mensheid. In dit kader dient men respectvol te zijn tegen ieder burgers gevoelens, denkwijze, levensfilosofie of wereldbeeld. Participerende democratie waar geen meerderheid of minderheid de andere probeert te verdringen is de meest geschikte regeringsvorm voor een dergelijke multiculturele samenleving. Hetzelfde kan ook gezegd worden voor Syrië, Irak en andere buurlanden.

Zowel in Turkije als in verschillende landen hebben in de geschiedenis verschillende despotische regeringsleiders de macht gegrepen door bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten. Ongeacht religieuze overtuigingen en opvattingen moeten burgers bijeen kunnen komen om hun universele rechten en vrijheden in bescherming te nemen en zich op een democratische manier kunnen verzetten tegen degenen die deze rechten schenden.

Zich kunnen uiten tegen onderdrukking is een democratisch recht, een burgerschapsplicht en een religieuze plicht voor gelovigen. De koran stelt dat mensen niet moeten zwijgen tegenover onrechtvaardigheid: “O jullie die geloven! Wees degenen die gerechtigheid handhaven en alleen tot Allah getuigen, zelfs al is het tegen jullie zelf, jullie ouders en jullie naaste verwanten.” (4: 135).

Vrijheid van leven en vrijheid van meningsuiting zijn fundamentele vrijheden.  Dit naleven zonder anderen schade te berokkenen, maakt de mens een echt persoon. Vrijheid is een recht dat door de Barmhartige aan mensen wordt toegekend. Een persoon die beroofd is van zijn vrijheid leeft geen menselijk leven in de werkelijke zin.

In tegenstelling tot wat ‘islam-politici’ beweren, is de islam geen ideologie met betrekking tot een regeringsvorm of bestuur. Het is een religie. In verband met het besturen kunner er wel islamitische principes voorgeschreven zijn, maar deze vormen een klein gedeelte van wat islam inhoudt. Het terugdringen van de islam tot een politieke ideologie is een misdaad tegen de geest van de islam.

Degenen die opvattingen hebben over de staatsvisie van de islam, hebben steeds fouten begaan tegen deze drie punten: Ten eerste verwarden zij de islam die beschreven is in de koran én volgens de Soennah met de historische ervaringen van de moslims. Het is belangrijk met kritische oog te kijken naar de historische ervaringen van moslims en de gemaakte beslissingen, dit tegen het licht van de islam te houden en na te zien naar de naleving van de mensenrechten, de democratie en sociale inclusie en steeds oplossingen te introduceren voor de problemen in de moslimwereld.  De tweede fout is het selectief overnemen van sommige vertalingen van de koran en hadiths om zo eigen gelijk te halen en eigen opvattingen op te leggen. De geest van de koran kan alleen achterhaald worden met een holistische benadering. De derde fout wordt gemaakt door te suggeren dat democratie en religie onverenigbaar zijn,  dat religie enkel voor Allah en democratie voor het volk is. Religie reguleert eveneens de sociale interacties tussen de gelovigen. Voor de moslims is er geen twijfel dat Allah de Almachtige alle dingen in kosmologische termen domineert, maar dit wil niet zeggen dat we geen wil en voorkeuren hebben of dat God dit niet in aanmerking neemt. Het feit dat het volk de macht heeft, wil niet zeggen dat de macht van Allah ontnomen is, maar dat dit door Allah wordt toevertrouwd aan het volk.

Bovendien is het de opdracht van de Staat om fundamentele rechten en vrijheden van de burgers te waarborgen en gerechtigheid en vrede te handhaven. De Staat is op zich geen doel, maar een hulpmiddel dat mensen helpt geluk te bereiken in het leven en het hiernamaals. De Staat staat dicht bij de overtuigingen en waarden van zijn burgers. De term islamitische staat is op zichzelf tegenstrijdig omdat theocratie vreemd is aan de geest van de islam. De staat, die het resultaat is van een sociaal contract tussen mensen, is uiteindelijk samengesteld uit mensen en is dus niet louter te beschrijven als islamitisch of heilig.

Democratie in de wereld komt in verschillende vormen voor. Aan basis van die verschillen ligt het streven naar het democratisch ideaal dat inhoudt dat een groep geen druk uitoefent op een andere groep, wat ook een islamitisch ideaal is. Het principe van de gelijkheid is er omdat Allah de mens eerbaar heeft geschapen en men deze als een kunstwerk dient te respecteren. Gelet op het geheel, merken we op dat participerende democratie of republikeinse bestuursvormen geschikter zijn voor de geest van de islam dan de bestuursvormen monarchie en oligarchie.

Het huidige bestuur in Turkije lijkt meer op een oligarchie dan een democratie.

Hoe kwam dit tot stand?

President Erdogan heeft zijn positie als staatshoofd misbruikt; hij heeft kapitaalbezitters naar zich toe getrokken, zijn nabije omgeving verrijkt en hiermee de ooit veelbelovende democratie in Turkije de verkeerde richting ingesleurd. Hij trachtte zijn macht verder te monopoliseren door een ​​publieke opinie te creëren; ik en alle sympathisanten werden vijanden van de Staat verklaard en verantwoordelijk gesteld voor alle kwaad in het recente verleden van het land. Deze voorvallen zijn typische voorbeelden van hoe men van iemand of van een groep een zondebok maakt.

Na de lancering van de heksenjacht richtte hij zich eerst op dissidenten, inclusief de sympathisanten die zich toewijdden aan vrede en verdraagzaamheid. Later werden de milieuactivisten, journalisten, academici, Koerden, Alevieten, niet-moslims en sommige vrome moslimgroepen die kritiek hadden op Erdogan’s beleid getroffen. Velen werden op onterechte manier ontslagen, gevangengenomen, gefolterd en ontvreemd van bezittingen.

Duizenden sympathisanten die aan de vervolgingen ontsnapten, zochten hun toevlucht in verschillende landen over de wereld waaronder Frankrijk. Hetgeen hen toevalt is integreren in de samenleving, bijdragen aan de oplossingen voor sociale problemen en het bestrijden van radicale interpretaties over de islam in Europa.

In Turkije kan het hebben van sympathie jegens een persoon of groep reden genoeg zijn om te vervolgen. Het aantal slachtoffers neemt elke dag toe. Meer dan 150.000 burgers werden onterecht ontslagen, meer dan 200.000 werden gearresteerd en meer dan 80.000 werden gevangengezet. Van degenen die vluchten voor de politieke vervolgingen, worden hun paspoorten geblokkeerd. Dit is een schending van de fundamentele mensenrechten zoals die gekend zijn door de Verenigde Naties. Ondanks de verschillende militaire coups die Republiek Turkije kende sinds de oprichting in 1923, maakte het land een moeilijke maar zekere vooruitgang richting democratie. De acties van de huidige regering schaden het aanzien van Turkije in de internationale arena. Het duwt Turkije onder de categorie van landen die vijandigheid uitstralen tegenover van vrijheiden; burgers die hun democratische recht gebruiken en kritiek uiten worden gevangen. Het bestuur lijkt alle diplomatieke missies, menselijk kapitaal en materiële middelen gemobiliseerd te hebben om de sympathisanten over de hele wereld lastig te vallen, te achtervolgen en te ontvoeren.

Op de democratische eisen van de burgers lijkt de regering in de recentste jaren geen gehoor aan te geven. De onderliggende reden hiervoor zou de bezorgdheid over de economische stabiliteit kunnen zijn. Als we echter verder kijken dan gisteren kunnen we zien dat er een historische reden voor is.

Hoewel het ideaal van de Turkse Republiek een democratisch bestuur is, zijn er geen systematische inspanning ondernomen om democratische waarden onder het volk  te implementeren. Gehoorzaamheid aan een machtige leider is altijd een belangrijke pijler geweest. Militaire staatsgrepen, die bijna elke tien jaar plaatsvonden, gaven de democratie geen kans om zich volop te ontwikkelen. Burgers zijn vergeten dat de Staat bestaat ​​voor de burgers en niet de burgers voor de Staat. Men kan vaststellen dat president Erdogan geprofiteerd heeft van deze gemeenschapspsychologie.

De democratie van Turkije ligt mogelijk in een coma als gevolg van het huidige regime, maar ik heb hoop. Vervolging is nooit langdurig geweest. Ik ben van mening dat Turkije op een dag zijn weg terug zal vervolgen richting democratie. Er moeten echter enkele maatregelen genomen worden om democratie te laten wortelen voor lange termijn.

Allereerst is het noodzakelijk om het leerplan te herzien. Gelijkheid van burgers voor de wet, fundamentele mensenrechten en vrijheden moeten jongeren in hun vroege schooljaren te zien krijgen zodat zij kunnen opgroeien als beschermers van deze waarden. Ten tweede is er behoefte aan een nieuwe grondwet die de fundamentele mensenrechten beschermt zoals die gekend is in het mensenrechtenverdrag van de Verenigde Naties waar noch een minderheid noch een meerderheid de andere onderdrukt. Om een evenwicht te handhaven en eventuele schendingen van het regime te voorkomen is het noodzakelijk dat het maatschappelijk middenveld en de vrije media door de grondwet gewaarborgd worden. Ten derde moeten opinieleiders democratische waarden en handelingen benadrukken.

Democratie en mensenrechten in Turkije is momenteel in stand-by. Het ziet eruit dat Turkije als moslimland een historische kans heeft gemist om democratische standaarden op EU-niveau te handhaven.

De leiders van een samenleving zijn als room boven vloeistof. De aard van de vloeistof is gelijk aan de aard van de room. Melkroom wordt afgeroomd van melk en yoghurtroom wordt afgeroomd van yoghurt. De leiders van een samenleving weerspiegelen, zo niet altijd met 100%,  de overtuigingen en waarden van de samenleving in het algemeen. Ik hoop en bid dat de pijnlijke gebeurtenissen in de moslimlanden aanleiding geven tot een collectief bewustzijn en hieruit democratische leiders en regeringen ontstaan die voorstanders zijn van vrije en eerlijke verkiezingen en alle fundamentele mensenrechten en vrijheden verdedigen.

 

 

Dit artikel is een vertaling van het stuk dat in de Franse krant Le Monde is verschenen

Gulen reageert op ontmoeting Trump en Erdogan

Gulen reageert op ontmoeting Trump en Erdogan

Fethullah Gulen heeft op de dag dat president Trump en Erdogan elkaar in het Witte Huis hebben ontmoet een opiniestuk gepubliceerd in the Washington Post. Daarin staat hij onder andere stil bij de mensenrechtenschendingen die in Turkije plaatsvinden en uit hij enkele adviezen met mogelijke oplossingen voor hoe Turkije weer een positieve pad kan inslaan.

Uit de tekst wordt duidelijk dat Gulen hard heeft nagedacht over hoe haat tussen toekomstige generaties tegengegaan kan worden en weer onderlinge eenheid bereikt kan worden. Ook heeft hij het over korte en lange termijn handelingen die ondernomen dienen te worden, wil men de situatie niet van kwaad tot erger laten afglijden.

“Twee maatregelen zijn van uitermate belang om de democratische regressie te keren in Turkije.

Ten eerste, een nieuwe civiele constitutie zou moeten worden opgesteld middels een democratisch proces waarin de input van alle segmenten van de samenleving in acht wordt genomen, een die overeenkomt met de internationale en humanitaire normen en die gefundeerd is op de lange term succes van de Westerse democratieën.

Ten tweede, een onderwijscurriculum die democratische en pluriforme waarden benadrukt en het kritisch denken ondersteunt, moet worden ontwikkeld. Elk student moet het belang van de balans tussen overheidsmachten, individuele rechten, scheiding der machten, de onafhankelijke rechterlijke macht en persvrijheid inzien, en de gevaren van nationalisme, politisering van religie en verering van de staat of een leider.

Echter, voor dat kan gebeuren, moet de Turkse overheid de onderdrukking van zijn volk stoppen en de individuele mensenrechten, die door Erdogan zijn geschonden, weer rechttrekken.

Ik zal waarschijnlijk niet lang genoeg leven om de Turkije te zien als een voorbeeldige democratie, maar ik zal bidden dat de neerwaardse autoritaire trend gestopt kan worden voordat het te laat is.”

Fethullah Gulen

Lees het geheel

?? Engels – Fethullah Gulen: The Turkey I no longer know – https://www.washingtonpost.com/opinions/global-opinions/the-turkey-i-no-longer-know/2017/05/15/bda71c62-397c-11e7-8854-21f359183e8c_story.html?utm_term=.be7a069c79c7

?? Nederlands – Fethullah Gulen: Het Turkije dat ik niet meer ken – http://www.heksenjachtinturkije.nl/fethullah-gulen-het-turkije-dat-ik-niet-meer-ken/

?? Turks – Fethullah Gülen: Artık Tanıyamadığım Ülke Türkiye – https://www.washingtonpost.com/news/global-opinions/wp/2017/05/15/fethullah-gulen-artik-taniyamadigim-ulke-turkiye/?utm_term=.e29a4a5225ca

Islam is verenigbaar met democratie ondanks recente ontwikkelingen in Turkije

Persbericht Gülen over de huidige agenda in Turkije

Fethullah Gülen reageert in een nieuw persbericht op de huidige situatie in Turkije. Door de historie van Turkije heen hebben er meerdere coups plaatsgevonden en het is niet de eerste keer dat kwaadwillenden de macht hebben proberen te grijpen en over lijken zijn gegaan hiervoor. Dezelfde kwaadwillenden hebben het volk verdeeld en huidige bewindspersonen en vooraanstaanden in de media zorgen voor een toename van de spanningen in het volk. Fethullah Gülen herinnert iedereen er nogmaals aan dat Hizmet-sympathisanten nooit hun toevlucht tot geweld zullen nemen en zich altijd aan de wet zullen houden ongeacht alle beschuldigingen en aanvallen op Hizmet. Lees de volledige vertaling van het persbericht hieronder in het Engels.

From past to present, some evil powers have provoked some groups who attacked the streets and provoked others against them, and brought all them into conflict; So they tried to gain their own interests.

As a matter of fact, in the similar provocations that started from 27th of May coup (1960) and continued until 1980’s coup and even afterwards. The similar evil powers divided the people into classes like rightist and leftist, ridden on their veins and sons of (the same) motherland made to kill each other; And then aimed to establish their reign over the flowing blood.

It is seen that under the conditions we are in, the same scenarios are being staged, ethnic and sectarian forms of conflict are being prepared, and even worse “May Allah forbid” country is being dragged into an internal war.

Everyone who loves our country with its every corner, color, pattern, kind, and accent must be very careful and cautious of provocations and strictly stay away of the cruel principal of retaliation in kind.

Unfortunately, the provocative language used by some statesmen, some media actors and social media markers raises tensions and facilitates social incitements.

However, matters should be dealt with not by shouting, burning, destroying and killing but by logic, mind, discernment and humanly.
In addition, I remind once again that there are no street involvements, fight, incitement, and above all, violence in the occupation of the Hizmet volunteers.

If their opponents treat the volunteers of the Hizmet with whichever unacceptable styles and methods, they will never deviate from the borders of the constitutional framework and the democratic state of law, nor will they reintroduce themselves to unofficial ways.

The Hizmet People, whose philosophy has always been “be constructive”, will continue to defend their rights in the legitimate circle, like all patriotic, honest, and honourable individuals did and are going to do-as long as they can- however always within the limits of law; and will never rise to the bait of the dark scriptwriters by the will and grace of Allah.

By this means, once more I would humbly like to call upon Allah for the eternal happiness of our martyrs, for the patience of the nation, for prudency of the authorities, and to return of their blood fed traps to themselves.

Finally, I invite everybody to take refuge in the power of the pray: “Oh my Allah, provide our union, provide us with reconciliation, make us successful in concord and unity. Bring remedies to the heart and minds of those whom you guide and reform. If there are those who you do not wish to rehabilitate among those who are hostile, and who do not want to be rehabilitated on their behalf, disrupt their plans and end their affairs.”

Het originele persbericht in het Turks verscheen op 18-12-2016 en is te vinden via deze link: http://herkul.org/diger/m-fethullah-gulen-hocaefendinin-gundeme-dair-basin-aciklamasi-18-aralik-2016/